"SIMS"

08.00 uur
Wat een bof, wat een mazzel! Poezenbeest denkt "het is zondag dus ik slaap vandaag lekker uit!". Ik dus ook! Ons dagelijks ritueel zet zich pas in tegen achten en ik ben een gelukkig mens.

09.30 uur
Na anderhalf uur obsessief het nieuws gecheckt te hebben en geconcludeerd te hebben dat er geen nieuw nieuws is (wat is dat toch op zondag, dat iedereen maar aanneemt dat ik wel wat langer op vers nieuws kan wachten? Kom op, aan de slag en zet dat nieuws op teletekst en internet, luie varkens!), ga ik me maar douchen. Ik doe eens gek gooi het geplande schema helemaal om.

10.00 uur
Mijn hoofd besluit pijn te hebben. Oké. Ook goed. Wat jij wil. Ik neem een Ibuprofen, sla het föhnen maar over en onder het mom van "Posh heeft vast ook wel eens een slechte dag" trek ik mijn trainingsbroek aan met een supergrote trui. Ik smeer voor de vorm toch wat schmink op mijn gezicht en bedenk dat het eindresultaat niet eens zo slecht is. Hmmmm.. Zou ik dan toch meer Sporty Spice zijn? Ik besluit dat ik vandaag behalve erg sporty looking ook een domestic goddess zal zijn. Manlief wrijft zich verlekkerd in de handen bij het idee en ik begin het vermoeden te krijgen dat hij en ik ieder een héél ander beeld hebben van een domestic goddess. Ik negeer het gevoel en pak het kookboek van Nigella L. erbij en maak een boodschappenlijstje. Niks bruine boterhammen bij het diner vanavond! Vanavond zullen wij een door mij samengesteld gezond en evenwichtig diner eten van rode kool, draadjesvlees en aardappelpuree.

11.00 uur
Ik stap in Ieniemienie, gewapend met een boodschappenlijstje en race naar Jumbo. Ik raak mijn handige winkelwagenmuntje kwijt en zoek nog verwoed zo'n 5 minuten op de parkeerplaats, maar geef het op. Dan maar een domestic goddess zonder handige accessoires. Ik vlieg door de Jumbo heen, pak drie pakken geraspte rode kool (wie zegt dat een goede huisvrouw ook persé zelf de rode kool moet snijden?), een pak gesneden uien (met dit zware hoofd heb ik echt geen zin in tranen) en nog wat zeer gezonde en voor mij zeer ongebruikelijke ingrediënten.

11.30 uur
Ik heb erg rustig aan gedaan, 13,27 euro afgerekend voor een grote tas vol met voor mij buitenaards uitziende producten (ze hebben vreemde, door andere mensen ook wel “gezond” genoemde kleuren en ze moeten bereid worden in pannen in plaats van in het door mij zo frequent gebruikte en geliefde prik-en-ping-apparaat) en spoed me naar AH. Jumbo had geen runderlappen meer ("Nee mevrouw, het is zondag en bovendien waren ze in de aanbieding!" Mevrouw????????? Het komt vast door mijn keuze voor die vreselijk ouderwetse producten zoals rode kool dat deze snottebel mij mevrouw noemt! Ik besluit het zekere voor het onzekere te nemen en morgen nieuwe antirimpelcrème te kopen.). Nu moet ik ook nog naar AH om die stomme runderlappen daar te halen anders komt mijn nieuwe zorgvuldig opgestelde schema in de war.

11.55 uur
Ik rij een kwartier in de rondte voor een parkeerplek en sta nu braaf wachtend in de rij bij AH. Het is zondag, 11.55 uur en dus schijnbaar logisch dat je bij AH in de rij staat. Ik voel mijn hoofd zwaarder worden en mijn humeur zakken, dus ik moet hier snel weg. Ik reken af (24 euro voor 2 kleine plastic zakjes. Afzetters.) en wil snel weg want ik word opgeduwd door een homo met een slechte bui die kennelijk om 11.56 uur nieuwe plannen heeft, want hij heeft nogal haast. Ik gris mijn 2 kleine plastic zakjes van de band en dan gebeurt het: 1 zakje verliest zijn onderkant en daar vliegt door de AH mijn zorgvuldig verstopte ongezonde product: de satésaus. De caissière gilt, de homo steunt en kreunt en overal zit bruine smurrie. Op de grond, op de band, op de mandjes en er loopt een spoor richting klantenservice. Niet van zins het op te gaan ruimen (luister, ik ben wel werkloos maar het is en blijft voor mij ook zondag!) opper ik dat het meisje maar even iemand moet bellen om het op te dweilen. Ondertussen vind ik tussen de bruine smurrie het doosje satésaus, ik pak het met nog zo'n naar plastic tasje op en bind het tasje dicht. Ik besluit thuis maar te kijken wat er nog van te redden valt zodat ik het toch nog kan gebruiken op dat andere zorgvuldig verstopte ongezonde product: de bami. Het meisje pakt niet, zoals ze wel moet doen, de telefoon om hulp in te schakelen, maar nee, ze besluit dat het handiger is om door de overvolle AH te gillen: "Doekje! Doekje!!! Er heeft hier iemand HEEL ERG GEKNOEID! Het lijkt wel POEP!!! Kom nou met een doekje!". Dat is de druppel. Ik heb hoofdpijn, ik ben werkloos, ik wilde stiekem bami eten in plaats van gezonde zooi en er staat een homo die zijn lachen niet kan onderdrukken me aan te gapen of ik volkomen debiel en niet te redden ben. Ik loop in Oprah Winfrey's powerwalk de AH uit, spoed me naar Ieniemienie en besluit dat ik de rest van de dag binnen blijf.

12.15 uur
Ik kan me na dit debacle niet zetten tot het bereiden van de oh zo gezonde rode kool, laat staan dat ik me kan zetten tot het eindeloos sudderen van draadjesvlees. Ik ben vernederd, er zit satésaus op mijn broek, ik heb genoeg doorgestaan. Ik mag NU op de computer met mijn sims spelen, net zo lang als ik wil.

13.30 uur
Ik voel me toch schuldig vanwege het nutteloos doorbrengen van de tijd en besluit dat de rode kool makkelijker te bereiden is dan het draadjesvlees en trek mezelf over de streep. Als ik daar nou mee begin, dan doe ik daarna effe snel dat vlees! Onderin in de kast vind ik een braadpan in doos (Wow! Ik wist wel dat dat ding ooit van pas zou komen! Hij was reteduur maar god, wat ziet dat er professioneel uit!) en ben trots op mezelf. Ik doe precies wat Nigella schrijft en zet de kookwekker op 1 uur. Ik ga snel terug naar mijn sims en laat ze "koken" leren, zij willen vast ook zo'n pan en hoe sneller ze leren koken, hoe sneller ze op mij gaan lijken. Althans, vandaag dan, vanwege die pan.

14.30 uur
De kookwekker gaat af, ik roer door de rode kool en zet de kookwekker op nog een uur. Mijn sims leren inmiddels al aardig koken en als beloning geef ik ze een nieuw gasfornuis. Wel vreemd is dat mijn mannelijke sim (Alec Eenling), nadat hij was ontvoerd door een ufo tijdens het "sterren staren", een hele dikke buik gekregen heeft. Er gaat nog geen lampje branden en ik sim vrolijk verder en neem nog een Ibuprofen.

15.30 uur
De kookwekker gaat weer af, ik roer door de rode kool en zet de kookwekker nog maar eens op een uur. Tenslotte zegt Nigella dat deze kool nooit TE gaar kan worden, dus wat kan mij het schelen. Mijn sim Alec Eenling is inmiddels chefkok, maar moet iedere 3 minuten naar het toilet en loopt rond in een soort positiejurk. Ik bedenk me dat positiekleding voor mijn huidige postuur misschien ook wel een goede oplossing is en sim vrolijk verder.

16.30 uur
De kookwekker gaat weer af, ik roer door de rode kool en krijg een hartverzakking. Het is al half 5 en ik heb nog niets gedaan behalve boodschappen, rode kool in een pan gemieterd en met mijn sims gespeeld! Is dit een voorbode van mijn toekomstig dagelijks leven? Ik haal de pan van het vuur (Nigella zei 2 uur, ik heb 3 uur gedaan, het moet goed zijn nu toch?), zeg dag tegen sim Alec en zijn dikke buik en zet snel een wasmachine aan, ruim wat post op en haal de vaatwasser leeg.

17.00 uur
Het is toch wel raar dat die sim zo'n dikke buik heeft. Zal ik toch nog even..? Nee, ik doe het niet, je kan als werkloze niet de hele dag achter de computer zitten zeg!

17.05 uur
Oké, ik heb geen ruggengraat en ben liever lui dan moe en bovendien heb ik hoofdpijn, dus hoef je geen huishoudelijk verantwoorde dingen te doen vind ik. Manlief beaamt dit en ik ben al mijn principes direct vergeten. Daar verschijnt sim Alec weer op mijn beeldscherm en ik stop 'm in de douche.

17.25 uur
Aahhhhhhhhhhhhhhhhhhhhh! Mijn sim is ontploft!!! Er is een groene beebie uit zijn buik gekropen! Ja, een GROENE! Geen idee wat ik hier mee aan moet, noem ik het onderkruipsel Pebbles (poezenbeest met dezelfde naam is het hier niet mee eens, maar ik negeer het gemiauw en zet door). Pebbles produceert groene luiers (jak!) en mijn sim is trotse vader van een half alien-half sim geworden. Het feit dat deze Alec samenwoont met de verschrikkelijke sneeuwman die ik mee heb genomen uit de bergen (genaamd: Grootpoot, maar dat was niet mijn eigen inbreng) maakt dit een raar gezin. Ik krijg er geen genoeg van en speel nog een uurtje door.

18.35 uur
Ik maak bami met het restje satésaus dat ik uit het doosje heb kunnen redden. Het smaakt, behalve naar satésaus, nergens naar en op de vraag waarom ik geen rode kool heb gegeten, kan ik antwoorden dat ik het draadjesvlees nog moet maken! Daar had ik toch geen tijd voor vandaag! Jeeeezus, dat snapt toch iedereen?

19.00 uur
Ik ben klaar met mijn sims. Het is een stom gezin en ik wil er niets meer mee te maken hebben. Slecht voor mijn image. Ik neem een nieuw gezin, geef ze een nieuw huis en heel veel geld (lang leve de cheats) en sluit de computer af. Zin om een verslag van mijn zoveelste dag als werkloze te schrijven heb ik niet meer en ik besluit een boekje te gaan lezen.

21.25 uur
Kut. Ik ben vergeten oom H. te bellen en tante nummer 4, W.. Dat had ik aan allebei nog wel zo beloofd. Nou ja, ik had het veel te druk hoor vandaag. H. is nu bij W. aan het eten en het is te laat om ze nog te storen bedenk ik me, dus helaas moet ik dan maar Expeditie Robinson gaan kijken. Ik bel morgen wel.

21.55 uur
Expeditie Robinson is saai. Iedereen maakt ruzie om niks en ik ben blij dat ik niet op zo'n nare expeditie ben en bedenk me dat ik morgen "Sims op een onbewoond eiland" ga kopen. Kan ik mijn eigen Expeditie Robinson spelen en kijken of ik er geschikt voor zou zijn. Ben benieuwd. Hoewel Expeditie Robinson saai genoeg is om er bij in slaap te vallen, maak ik toch warme choco want ik wil snel slapen en morgen vroeg op. Ik moet een hoop doen dus een goeie nachtrust kan geen kwaad.

22.00 uur
Ik brand mijn tong aan hete choco, en maak plannen voor morgen. Het belooft een drukke dag te worden:

08.00 uur - 09.00 uur
Opstaan, nieuws checken, douchen, aankleden, opmaken
09.00 uur - 10.00 uur
Ontbijten, verslagje schrijven, bij D. polsen voor lunch
10.00 uur - 11.00 uur
Naar bank, schoenmaker en Free Record Shop (ja sorry hoor, ik moet en zal de "Sims op een onbewoond eiland" hebben!)
11.00 uur - 12.15 uur
Administratie doen, abonnementen van tante opzeggen, tandarts bellen
12.30 uur - 13.30 uur
Lunchen met D. (hoop ik), volstrekt onverantwoorde vette maaltijd naar binnen werken en spijt krijgen
13.45 uur - 17.00 uur
Schoenen opruimen uit de woonkamer, draadjesvlees strikt volgens recept Blue Band kookboek bereiden en in hippe plan pleuren, eettafel opruimen, gezellig maken in huis, oom bellen, tante mailen, ondertussen staat draadjesvlees dan hopelijk te pruttelen
17.30 uur - 18.00 uur
Bedenken waarom ik de enige ben die niet fatsoenlijk draadjesvlees kan maken, manlief dwingen het toch lekker te vinden en stug door eten
18.00 uur - onbekend
Ter vrije besteding, misschien wel met mijn nieuwe sims spelen (jaaa!) en knuffelen met manlief (ook jaaa!)

Moe van het maken van al deze plannen, zak ik weg in diepe slaap waarin ik droom dat ik een rog vang op een onbewoond eiland en die niet op durf te eten vanwege zijn lief gezichtje. Ik sterf van de honger en heb geen bereik met mijn mobiele telefoon dus niemand vindt me ooit en mijn overblijfselen worden opgeknaagd door heremietkreeftjes.

Pffff.... Ik en mijn hersenen draaien overuren.

"MARKT"

Als je werkloos bent, raak je al snel verslaafd aan rituelen en ik zit duidelijk in het beginstadium van nieuwe verslaving.

06.37 uur
Poezenbeest begint langzaam maar zeker te begrijpen dat het vrouwtje er een nieuw ritme op na houdt. Vandaag mag ik zowaar 17 minuutjes langer slapen dan gisteren. Als deze trend zich voortzet, hebben poezenbeest en ik in april 2028 zo'n beetje wel dezelfde biologische klok. Ik blijf toch stug in bed liggen, het is daar tenslotte best aangenaam en ik kijk iets vreselijks zieligs over dolfijnen op AniPla. Met stervende dolfijnen op mijn netvlies en een traan op mijn wang val ik weer in slaap.

09.30 uur
De wekker gaat, dwangmatig lees ik de teletekst op RTL, de NOS en TV West en haast me naar boven om de e-mail te checken. Zou je nieuws-geobsedeerd raken door werkloosheid? Behalve Russische praktijken van onze regering door het genadeloos inbreken op perscomputers is er eigenlijk weinig gebeurd terwijl ik sliep en ik bedenk me dat ik een baan bij de overheid wil. Ik wil ook inbreken op perscomputers, dan heb ik het al nieuws nog eerder voorhanden! Toch maar eens stiekem kijken of er vacatures zijn op werkenbijdeoverheid.nl.

10.00 uur
Oke, ik heb nu nog precies 40 minuten om me te douchen, mijn haren te föhnen en me op te maken, anders kom ik te laat bij de schoonheidsspecialiste. Daar ga je uiteraard niet onopgemaakt heen, want dan denken ze dat je er altijd bijloopt als ma Flodder, dus huppetee, aan de slag. Het wordt een strijd tegen de klok, maar ik moet en ik zal het redden. Bij het aankleden kom ik tot het pijnlijk besef dat het onregelmatige en vooral ongezonde eten van de laatste maand zich heeft vertaald naar minstens 4 kilo extra. Ik pas nergens meer in en zie er uit als Dik Trom. Ik doe nog maar wat extra mascara op in de hoop dat iedereen alleen naar mijn ogen zal kijken en besluit vanaf morgen op het water en brood dieet te gaan.

10.38 uur
Ja! Gered! Ik loop enthousiast de deur uit en bots tegen de buurman op die net boodschappen heeft gedaan. Het is een aardige vent, maar er is duidelijk een steekje los als je a) boodschappen doet op zaterdag en b) dat zooo vroeg doet dat je duidelijk om 7 uur moet zijn opgestaan op je vrije dag. Hij heeft wel zin in een praatje en kletst er vrolijk op los. Ik ben niet vrolijk, het is voor elven op zaterdagochtend, ik lijk op een kamerolifant en ik heb haast, dus ik gaap wat, zeg "ben nog zooooo moe! En ook nog veel te laat! Tot snel! Dahag!" en sjok naar Ieniemienie.

10.40 uur
Goed. Ik weet ook wel dat de schoonheidsspecialiste om de hoek zit. Ik weet ook wel dat het maar 1 minuut rijden is op zaterdagochtend. Ik ben dus 20 minuten te vroeg. Het is duidelijk dat je hersencapaciteit afneemt als je werkloos bent. Ik parkeer Ieniemienie, duik de bakker in voor een eierkoek, koop er 2 en kom bedrogen uit. Ze zien er uit als een omelet en zo smaken ze ook. Gefrustreerd door dit vieze ontbijt hobbel ik de kaartenwinkel in omdat er weer 2 beebies geboren zijn, er 2 mensen zijn verhuisd en er eentje ziek is. Ik snuffel tussen de rekken, kan niet kiezen en besluit doelloos rond te lopen tot 11 uur.

11.05 uur
Ik ben al doelloos rondlopend de tijd vergeten en dus te laat bij de schoonheidsspecialiste. Ik word boos aangekeken en een trap opgeduwd richting martelkamer. Schoonheidsspecialiste M. en ik kletsen er lustig op los (zolang je maar blijft kletsen kunnen ze niks doen wat pijn doet tenslotte) maar uiteindelijk is daar dan toch het moment waarop ik het wil uitschreeuwen van pijn en ellende. Ik doe net alsof het bruut verwijderen van overtollig gezichtshaar geen pijn doet, knijp mijn tenen fijn en troost me met de gedachte dat mijn dagelijkse oogverblindende schoonheid alleen bereikt kan worden door het doorstaan van deze 6-wekelijkse martelgang. Ik reken, dankbaar dat het voor de komende 6 weken weer voorbij is, 52,50 euro af en haast me de deur uit.

12.35 uur
Ik ben weer in de kaartenwinkel en deze keer is mijn keuze verrassend snel gemaakt. Dat komt natuurlijk door al dat voorwerk dat ik om 09.45 uur heb verricht! Ondertussen belt I.. Ik hoefde niet zo lang te wachten op haar telefoontje dit keer en zij blijkt een heel schema, passend voor een werkloze, te hebben samengesteld. Of ik er om 14.00 uur kan zijn. Dat moet lukken met een beetje goeie wil dus ik sprint met Ieniemienie naar huis.

12.40 uur
Ik boen, zoals altijd na een bezoek aan de schoonheidsspecialiste, verwoed het door M. opgemaakte gezicht schoon en laat mijn door de massageolie verwilderde haar voor wat het is. Flink wat van mijn eigen mascara en lippenstift op het smoeltje en ik ben er klaar voor! Gek genoeg neemt deze onbenullige handeling op de een of andere manier toch ruim een half uur in beslag en maar net op tijd stap ik weer in Ieniemienie.

13.40 uur
Ik kom aan bij I.. Haar haar zit ook raar en ik voel me direct beter. Ze trekt een rokje aan met een afbeelding van de heilige maagd Maria ter hoogte van haar kruis en ik bedenk me dat ik ook zo'n rokje wil als ik na het water en brood dieet 20 kilo ben afgevallen. We wachten op haar dochter D. (door mij liefkozend aapje genoemd) en vertrekken naar het eerste punt op de agenda: de Haagse mar(k)t. Voor de duidelijkheid: hier ben ik in geen tijden geweest en het is even wennen.

14.15 uur
We zijn er. I. sprint Ieniemienie uit om te gaan pinnen en het aapje en ik gaan op zoek naar een parkeerplek. Ik rijd Ieniemienie een op het oog rustig straatje in en rijd vrolijk door op zoek naar een plekje. Dan gebeurt het. In dit rustieke eenrichtingsverkeer-straatje verschijnt daar uit het niets voor mij in zijn achteruit een Opel uit 1986 met 2 onguur uitziende types er in. Ik en Ieniemienie laten ons niet in een hoek duwen en rijden vrolijk rechtdoor. Dat doet de Opel ook, maar dan richting het lieve neusje van Ieniemienie. Met een 12-jarige op de achterbank en de toekomstige verkoop van Ieniemienie in het vooruitzicht lijkt het me geen strak plan nu te gaan protesteren en ik heb geen andere keus dan Ieniemienie ook achteruit de straat uit te rijden. De Opel drukt aardig door en het aapje op de achterbank wil ondertussen toch even kwijt dat "het maar goed is dat mama hier niet bij is, want die zou echt nooooit achteruit zijn gereden!". Ik voel van binnen iets borrelen want ik vind mezelf een mietje, maar ik blijf de wijste en blijf stug achteruit rijden. Ik rijd achteruit de hoek om en kom voorruit in voorruit te staan met de Opel-bestuurders. Het zal mijn fantasie wel zijn, maar ze zien er uit als moordende drugsdealers en ik vraag me of waarom ik in vredesnaam naar de markt mee wilde. Ik wijk dit keer niet. Het staat heel stoer maar in werkelijkheid durf ik niet te bewegen, dus de 2 engerds, die misschien ook nog wel zelfmoordterroristen zouden kunnen zijn, rijden om mij en Ieniemienie heen en kijken me aan met een blik alsof ik morgen op het menu sta bij het döner kebab huis. Aapje en ik parkeren Ieniemienie en gewapend met stoere I. en hand op de tas verdwijnen we de markt op.

14.25 uur
Het is onverwachts leuk! Net of je op vakantie bent! Niemand die ABN spreekt en iedereen heeft een gezond kleurtje. Beetje jammer van het weer, dat verraadt dat we toch gewoon in Den Haag zijn. 10 limoenen voor 1 euro (ik smeer ze desnoods wel in mijn haar, voor dat geld kan ik ze toch niet laten liggen?) en een vestje voor 12 euro (weet je wat? Ik koop er gewoon 2!). "Het leven als werkloze is fantastisch!" roep ik en dat wordt direct bevestigd door de relaxed ogende 40-plusser voor mij die zijn duim opsteekt en instemmend knikt. Ik ga hier vaker heen, ik ben er pas 10 minuten en heb nu al vrienden gemaakt! Ik krijg gratis fishermans friends van nog zo'n aardige man (hij verkoopt de verkeerde smaak, dus ik koop niets van hem) en sla met verbazing gade hoe een Marokkaanse jongeman "Hey zwarte!" tegen een grote Antilliaan roept. De Antilliaan lacht hartelijk, de Marokkaan zegt nog "ja! Het is toch zo!" en ik besluit hier deze week nog eens heen te gaan en tegen iedereen "hey zwarte!" te gaan roepen. Iedereen is hier zooo vriendelijk! Waarom kom ik hier niet vaker? Ik koop nog 6 paar kousen en een riem en wil eigenlijk nooit meer weg. Maar het gaat regenen dus we vluchten terug naar Ieniemienie. Tenslotte wil ik mijn zorgvuldig verwoeste coupe niet verder verpesten en I. denkt hetzelfde over haar coupe.

15.45 uur
I. moet nog langs de fietsenmaker en ik wacht ondertussen in Ieniemienie. Ik bel oom H.. Hij lag te slapen en ik bel hem wakker. Tsja, dat had ik kunnen weten natuurlijk, iedereen slaapt toch altijd op zaterdagmiddag om 15.45 uur?! Hij moest even bijkomen want hij heeft het de hele dag heel druk gehad. Hij blijkt uiteindelijk niets gedaan te hebben, maar ik leg me daar moedeloos bij neer en zeg dat hij maar even verder moet slapen. I. komt weer terug en we vervolgen onze weg richting het huis van aapjes vader, om daar iets op te halen. Het is opgehouden met miezeren en ik doe het panoramadak van Ieniemienie open. We horen "flatsj" en het ongelooflijke gebeurt: er poept een vogel boven op de zorgvuldig gestylede coupe van I.. We gillen bah en boeh (eigenlijk moet ik lachen maar ik durf niet en pies bijna in mijn broek) en I. kijkt zielig en smeert de poep met een zakdoekje wat uit over haar haar. Ik vind het vreemd, maar ik denk dat zij denkt dat het dan zeker niet meer zo opvalt.

16.00 uur
I. rooft het huis van de vader van het aapje leeg en gaat daarna naar AH om te zorgen dat onze buiken goed gevuld blijven. Ik wacht in Ieniemienie en mijmer wat over het leven van een werkloze. Het is nu al weer bijna avond, feitelijk heb ik behalve geld uitgeven niet zoveel gedaan en toch ben ik nu alweer moe. Het valt me echt tegen hoe vermoeiend werkloos zijn eigenlijk is.

16.30 uur
We zijn bij I. thuis, ik speel met de computer (eigenlijk moet ik the sims installeren voor het aapje maar het lukt niet en ik raak gefrustreerd) en I. gaat even opruimen. Ik krijg het benauwd in mijn spijkerbroek en dus mag ik I.’s felroze joggingbroek aan. Ik krijg visioenen van Ma Flodder maar besluit het te negeren en me vol te proppen met cashewnootjes. Lekker! Ondertussen kijken I. en ik op youtube naar het filmpje van Paul Potts in Britain's Got Talent en moeten we allebei stiekem huilen maar we doen natuurlijk net alsof van niet.

18.00 uur
I. verwent me met een uitgebalanceerde maaltijd: hamburgers! Ik schrok en prop. Tenslotte kan het vandaag nog en ik heb toch al immense afmetingen, dus ik neem ook nog extra saus. Ik voel de felroze joggingbroek een beetje spannen bij mijn dijen maar schrans fijn verder. Saus is goed. Saus is lekker.

20.00 uur
Ik ben op de bank gaan liggen onder een perfect bij de felroze broek passend felroze dekentje en I. zet thee. Ze maakt ook nog een toetje en terwijl we vol verbazing en met tranen in ons ogen Idols kijken, eten we poffertjes met slagroom en aalbesjes. Ik begin een beetje vol te raken dus ga nog wat meer languit liggen. Om 21.00 uur zappen we naar Midsomer Murders, ik ben tenslotte altijd in voor een goeie detective, en ik zak nog wat verder onderuit. I. zet chips neer en ik wil haar niet teleurstellen dus die chips prop ik er dan ook nog maar bij. Ze zakken niet verder dan mijn keel en ik besluit de komende 72 uur niets meer te eten.

21.55 uur
Ik weet wie het gedaan heeft en kondig het vol trots aan. I. kijkt me vertwijfeld aan, ik zie dat ze wil zeggen dat ik ongelijk heb maar ze is verstandig en doet het niet. Het aapje komt er bij zitten en besluit dat dit geen leuk programma is. Ze stelt zichzelf ten doel het vol te praten tot het eind en slaagt daarin. Het is echt een kind van haar moeder en ik hou van allebei, maar besluit de volgende keer een rol tape mee te nemen om beide mondjes af te plakken.

22.20 uur
Ik heb gelijk. Het was inderdaad die vieze, ouwe, nare, chagrijnige bejaarde die het gedaan had. Logisch. Ik neem me voor op internet te kijken bij werkenbijdepolitie.nl. Ze hebben me nodig, dat is duidelijk. Ik persoonlijk zal er voor zorgdragen dat er geen onopgeloste moordzaken meer zijn in de jaren tot mijn pensionering.

22.35 uur
Nu ik het moordmysterie heb opgelost en al het aanwezige voer heb verorberd, zit mijn taak er op. Ik besluit weg te gaan en kijk vol afgrijzen naar de te strakke spijkerbroek. I. stelt voor dat ik het felroze gevaarte waarmee ik al 2 uur op de bank lig gewoon aanhoud. Geen gek idee, tenzij ik natuurlijk thuis geen parkeerplaats kan vinden en een heel eind over straat moet, maar ik besluit eens wild te doen en hou het roze ding aan. Daaronder trek ik toch mijn zilver gehakte bruine laklaarsjes aan en eerlijk is eerlijk, ik zie er bijzonder apart uit. Misschien hebben ze wel vacatures op werkenbijmaflodder.nl en ik besluit dat straks thuis nog even te checken. Ik bedank I. en aapje voor de gezelligheid, stap in Ieniemienie en rijd, stiekem toch biddend voor een parkeerplek voor de deur want ik ben altijd maar heel even wild, naar huis.

22.45 uur
Tuurlijk is er geen plek voor de deur. Ik parkeer noodgedwongen een halve kilometer van huis en loop, met hangend hoofd en hopend dat ik niemand tegenkom naar de voordeur. "Zooooooo buurvrouw, das een mooie broek!". De homofiele buurjongen. Hij blijkt erg van roze te houden en vindt ook de gouden applicatie op mijn veel te dikke rechterdijbeen "errug hip". Ik mompel iets over een toilet en vlucht naar binnen. Ik hoop dat de homobuur denkt dat ik een verkleedpartijtje had en doe direct de gordijnen dicht. Het wordt tijd voor een goed gesprek met mezelf morgen.

Terugkijkend op vandaag concludeer ik dat ik mezelf toch eens moet uitleggen waarom ik niet als Ma Flodder het huis wil verlaten, maar er kennelijk geen probleem in zie wel het huis weer binnen te gaan als Ma Flodder. Zou dat het eerste symptoom van het werkloosheidssyndroom zijn? Heb ik binnen drie dagen al mijn principes overboord gegooid en heeft de verwaarlozing zijn intrede gedaan? Ik vrees. Met grote vreze. Tijd om het schema voor morgen op te stellen:

06.47 (hopelijk) - 10.00 uur
Kat verbannen naar de tuin, een hopelijk vrolijke documentaire op AniPla kijken en verder slapen.

10.00 uur - 13.00 uur
Ontspanning. Obsessief nieuws checken op teletekst en internet, email checken, met mijn sims spelen, gebalanceerd ontbijten met groene thee en bruine boterham. Het is tenslotte zondag rustdag, ook als je werkloos bent, en dus hoef ik me niet al te druk te maken.

13.00 uur - 14.00 uur
Douchen, aankleden en opmaken. Ma Flodder is hier niet meer welkom. Posh Angela Spice zal haar intrede doen.

14.00 uur - 18.00 uur
Oom H. bellen, opruimen, administratie doen, wassen en sinaasappels persen. Lunchen met water met limoen (ik moet er tenslotte toch 10 opmaken, anders is het zonde van die euro die ik er aan uitgegeven heb) en bruine boterham. Ik word weer actief, gezond en slank. En dat in 4 uur tijd. Let maar op.

18.00 uur - 18.30 uur
Gebalanceerd dineren met water met limoen en bruine boterham. Hongerig naar de inhoud van de koelkast kijken en medelijden hebben met mezelf. Manlief iets voeren uit het prik-en-ping-apparaat.

18.30 uur - onbekend
Ter vrije besteding. Hopelijk knuffelen met manlief op bank. Zo niet, knuffelen met kat op bank. Water met limoen drinken en vreselijk honger hebben. Weer in de koelkast kijken. Aan mijn dijen en buik voelen en koelkast dichtdoen. Op tijd naar bed gaan, want ik wil geen prototype werkloze worden die bij nacht en ontij haar mandje induikt om er pas de volgende dag tegen het middaguur weer uit te kruipen. Wekker zetten op 08.00 uur.

Ik kan niet wachten tot het morgen is!