"JAAP STAM"

08.00 uur
De wekker gaat, want de tuinman komt om 09.00 uur wat onkruid weghalen. Dat is een verkapt excuus om de 115 euro die hij nog van ons tegoed heeft te komen innen. Met tegenzin stap ik onder douche. Grumph. 08.00 uur op zaterdag.. Pffff..

08.02 uur
Ineens lacht het leven me toe en ziet de dag er een stuk vrolijker uit! Want net herinner ik me dat het vanavond eindelijk dan zover is, het evenement waar ik al een heel jaar op wacht: de afscheidswedstrijd van Jaap Stam! Gebrek aan een medefan die mij wilde vergezellen heeft me verhinderd deze wedstrijd live bij te wonen vanavond in Zwolle (voor hen die ik gevraagd heb: ik vergeef jullie je “nee sorry maar bedankt” de eerstkomende 10 jaar niet, dus als je niets meer van me hoort, weet je nu waarom!), dus ik zal het live op SBS6 kijken, maar dat mag de pret niet drukken. Er komt een sterrenteam, samengesteld door Jaap en geleid door Guus Hiddink, dat gaat spelen tegen het Ajax van Marco van Basten. Al 15 jaar adoreer ik Jaap, de Rots van Kampen, the Dutch Destroyer, de man met dijen als katrollen en zonder twijfel werelds beste verdediger in zijn topjaren. Het gaat hier niet om een fysieke aanbidding, ik ben niet verliefd op Jaap, maar god, wat kan die man voetballen! Ik spotte hem 15 jaar geleden en sindsdien is het pure aanbidding, tot groot verdriet van hen in mijn omgeving. Jaap, Jaap, Jaap, hiep hiep hoera, het is een mooie dag!!!

09.10 uur
De tuinman is er om zijn geld te incasseren en hij krijgt er gratis wat commentaar van mij bij over het onkruid dat welig tiert en de klimop die hij vorige keer vergeten is weg te halen. Dat zal ‘m leren, die zien we voorlopig niet terug denk ik, wat eigenlijk jammer is, want het is een aardige jongen, maar niets aan te doen. Soms moet je keihard zijn om een goed resultaat te bereiken, kijk maar naar Jaap!

09.45 uur
Ik bel oom H.. Oom H. wil graag mijn scooter kopen voor zijn nieuwe Ghanese liefde en mij boeit het niet wie ‘m koopt, als ik er maar vanaf ben. Dus heb ik voor vanochtend afgesproken met oom H., zodat we nog vanochtend de scooter kunnen laten overschrijven. Oom H. zegt dat hij nu in de auto stapt en naar me toekomt.

10.30 uur
Manlief vraagt of oom H. wel weet waar Den Haag ligt want het duurt wel erg lang. We gaan in de voortuin zitten, drinken koffie, knuffelen ons suf (manlief is net terug van zijn weekje zon en ik heb hem vreselijk gemist dus ik blijf maar aan hem plukken) en de tijd tikt weg.

11.30 uur
Hmmm. Oom H. is er nog niet. Ik bel naar zijn huis, geen gehoor. Ik bel op zijn mobiel, geen gehoor. Hij ging toch 2 uur geleden onderweg? Zou er wat gebeurd zijn?

12.00 uur
Manlief heeft een afspraak en gaat even weg. Ik kan niet mee, want misschien is oom H. wel onderweg dus ik blijf noodgedwongen thuis.

12.30 uur
Ik bel nog eens alle nummers van oom H., maar krijg nergens gehoor. Ik begin echt boos te worden nu. Dit is niet de eerste keer dat hij me laat zitten, maar wel de laatste keer neem ik me voor en ik ben er klaar mee.

13.45 uur
Manlief is weer terug en stelt voor dat oom H. in de jeweetwel kan zakken en we een broodje in de haven gaan eten. Ik ga akkoord (oom H. is nu officieel 4 uur onderweg en ik ben er nu echt helemaal klaar mee!) en een kwartier later zitten we heerlijk in het zonnetje van een lekker broodje te genieten.

15.00 uur
We zijn weer terug en ik bel weer oom H.. Weer geen gehoor en ik mail de bieder van marktplaats die 100 euro meer voor de scooter wil betalen dan oom H.. Ik vraag hem mij gelijk te bellen en vol verwachting klopt mijn hart. Manlief en ik drinken een kopje thee en knuffelen nog wat.

16.00 uur
Manlief vertrekt naar de sportschool en gaat daarna met zijn vriendjes borrelen en ik besluit snel even I. te bellen om mijn hart te luchten over mijn hufterige oom. Ondertussen geen telefoontje van bieder, geen telefoontje van oom H. en I. is ook met mij eens dat oom zich hufterig gedraagt. Die bevestiging had ik eigenlijk niet nodig, maar ik ben er toch blij mee en ik besluit alvast maar te gaan koken. Tenslotte begint over 3,5 uur de wedstrijd van Jaap al en dan wil ik er wel helemaal klaar voor zijn!

16.30 uur
Telefoon! Hmmm. Het is oom H.. Hij was mijn huisnummer vergeten, hij heeft 4 keer door de straat gereden maar zag mijn auto niet (stond voor de deur geparkeerd, de enige Ieniemienie in de hele straat!), de batterij van zijn mobiel was leeg (uhhu..) dus hij kon niet bellen en heeft toen besloten maar naar Schaik te rijden om zijn Queen of Ghana aldaar op haar vakantiebestemming af te zetten. De Queen of Ghana vond het daar niet leuk, dus heeft hij haar weer mee terug naar huis genomen en vervolgens zijn ze toen pas mij gaan bellen. Dat ik hier van kwart voor 10 tot kwart voor 2 heb zitten wachten en dus pissig ben vindt hij echt heel raar, maar hij komt er nu aan zegt hij samen met de Queen of Ghana. Nou, vooruit dan maar. Geld is geld.

17.30 uur
De bel gaat open, ik doe open en daar staat een vrouw zoals je verwacht dat een vrouw uit Ghana er uitziet, met een groot klein jongetje van 4 ernaast. Oom H. komt er achteraan gehobbeld en het nieuwbakken gezin neemt plaats aan onze eettafel. Het kind geef ik limonade, de tortelduifjes bier (het is over de datum maar ik moet er nodig vanaf en oom H. is een rasalcoholist die alles drinkt, dus weggooien is zonde) en oom H. gooit het geld op tafel onder de mededeling dat het 100 euro teveel is en dat hij die morgen terug wil op zijn bankrekening. Dat ik nu zelf nog 200 euro bij moet leggen om de scooter af te betalen, schijnt hem niet te boeien want hij is druk met het begluren en betasten van de Queen of Ghana.

17.40 uur
Ik druk oom H. op het hart dat er niemand op de scooter mag rijden zolang het ding nog niet is overgeschreven en ter ondersteuning zeg ik dat ik het kentekenbewijs houd zodat hij volgende week zaterdag terug kan komen om dat samen met mij te laten overschrijven. Hij zegt dat ik maar naar het Hazendorp moet komen, maar ik zeg dat ik dat niet doe. Verbazingwekkend makkelijk zegt hij dat ZE (!!!) volgende week zaterdag dan wel terugkomen. Ooooooooooohhhhhhhhhhhh. Ach en wee..

17.45 uur
De Queen of Ghana heeft een blouse met open zijkanten aan en dus zie ik permanent haar beha en buik. Het is niet een erg smakelijk gezicht (ze is duidelijk niet ondervoed), maar oom H. ziet het ook en hij heeft er duidelijk geen moeite mee. Ik doe ondertussen mijn best al mijn vooroordelen over deze prille liefde opzij te zetten. Dat lukt zo op het eerste gezicht aardig, maar van binnen is het niet te stoppen… Ik word hier echt onpasselijk van.

18.00 uur
De tortelduifjes zijn inmiddels bezig met hun tweede biertje (mooi, nu heb ik nog maar 2 flesjes over) en het kind heeft een halve liter limonade op en klimt op de eettafel. Oom H. zegt: “niet doen! Luister naar papa!” en ik word echt fysiek onpasselijk. Papa? Ze kennen elkaar 3 weken! Papa.. Blergh! De Queen of Ghana gaat nu voor de derde keer in een half uur naar het toilet wat ik toch een beetje vreemd vind, maar misschien is ze incontinent en ik probeer er niet op te letten. Ondertussen maak ik foto’s van “papa” en het kind, zogenaamd voor manlief maar stiekem wil ik de Queen of Ghana proberen vast te leggen op papier voor “je weet maar nooit”. De Queen of Ghana wil niet poseren. Wat ik ook probeer, ze wil niet met haar gezicht op de foto. Huh? Dat is op zijn minst raar. Het is een belachelijke situatie. Oom H. rukt en trekt aan haar, het kind klimt op tafel en ik schiet maar raak in de hoop haar gezicht op de gevoelige plaat vast te leggen, maar tevergeefs. Zij wordt boos, het kind gaat janken en de Queen of Ghana loopt naar de voordeur. Oké, dan probeer ik het straks toch buiten, ik ben net een paparazzo, let maar op…

18.30 uur
De scooter start niet, het kind rent met mijn helm op de stoep en de weg, gevolgd door een gillende Queen of Ghana, oom H. staat op de standaard van de scooter te trappen in plaats van op de kickstarter en ik schaam me echt werkelijk te pletter. De aanhanger die oom H. meegebracht heeft gaat open, midden op straat worden pontificaal 3 kratjes Heineken geplaatst en oom H. zegt dat dat voor onderweg was vandaag. Een ander zou denken dat dat een grapje is, maar dan ken je mijn oom H. nog niet. Argggghhhhhh!

18.40 uur
Ik probeer weer een plaatje te schieten, maar krijg weer alleen de zijkant van haar gezicht te pakken. Ze wil hoe dan ook niet op de foto. Ik geef het op. Dit mens moet wel wat te verbergen hebben en ik zal ik niet zijn als ik niet probeer uit te vinden wat, dus ik gooi het over de geïnteresseerde boeg. Op mijn vraag hoe ze elkaar ontmoet hebben, krijg ik als antwoord een hoop gegiechel en “he is a funny man!”. Ook oom H. onthoudt zich van commentaar. Manlief belt op en ik geef hem snel aan oom H., met de opdracht oom H. te waarschuwen.

18.43 uur
Waaaaaaaaaaaaaaaaaat? Tijdens mijn zogenaamd geïnteresseerde gesprek met het mens blijkt dat de Queen of Ghana oom H. heeft overgehaald de kat van overleden tante T. te laten inslapen wegens irritant piesgedrag en enge ogen! Waaaaaaaaaaaaaaaaaat? Ik ontsteek ter plekke in woede. Toegegeven, het is een kutkat, maar die kat zal dit aardse bestaan niet verlaten door middel van een onnodig spuitje als het aan mij ligt. Ik vraag of ze allebei gek geworden zijn en gil dat IK de kat, de kat van MIJN overleden tante T., dan wel kom halen van de week en naar het asiel zal brengen! Ook geen fijne oplossing, maar wel een kans op een tweede leven voor het beest. Zijn ze nou helemaal van de pot gepleurd, de idioten!

18.48 uur
Ik ben nog steeds woedend en oom H. hangt manlief op en komt vragen wat er aan de hand is. Ik geef hem een uitbrander die ze in Noorwegen ook kunnen horen en vraag of hij gek is geworden en zeg dat als ik er achter kom dat hij de kat heeft laten inslapen, vandaag de laatste keer zal zijn geweest dat hij me heeft gezien. Hij lacht. Domme fout. Ik spuw vuur, er komt rook uit mijn oren. Ik heb niets met die kat, sterker nog, ik vind hem altijd een beetje eng, maar dit beest zal geen slachtoffer worden van een Ghanees dictatoriaal regime! Ik breng in 30 seconden mijn overleden tante T. 400 keer ter sprake en daar schrikt oom H. van. Hij bindt in en belooft me plechtig de kat naar het asiel te zullen brengen. Ik zeg dat ik deze week bel om dat te controleren en bezweer hem dat ik er achter kom als hij liegt.

18.55 uur
Ja, de stemming is wat omgeslagen natuurlijk. Ik kan nauwelijks meer aardig doen, de Queen of Ghana moet alweeeeeeer naar de plee (notitie aan mezelf: straks toilet met chloor te lijf gaan) en oom H. is bezig de scooter vast te zetten in de aanhanger. Ik pleur de kratten bier in de aanhanger erbij en zie dat er zich aan de overkant van de straat een kleine menigte heeft verzameld die met veel plezier dit afgrijselijke tafereel aanschouwt. Ik schaam me kapot en mompel iets tegen ze van “Marktplaats hè…” en geef de Queen of Ghana een hand, het jochie ook en verborgen achter de aanhanger zoen ik oom H. gedag. Hij wil dat ik de Queen ook zoen, ik wil niet, maar hij duwt me en voor ik het weet krijg ik drie verwaande luchtzoenen en een “have fun in Aruba and nice to have met you!”. Nou, helemaal niet “nice” wat mij betreft, maar ik zeg “thank you” en taai af naar binnen. Pffff… Hoofdpijn en nog maar 35 minuten voordat Jaap begint. Stress en paniek.

19.00 uur
Ik ben de notitie aan mezelf glad vergeten en ga nietsvermoedend naar het toilet. Ik doe de deur open en een misselijkmakende walm slaat me tegemoet. Hier is iemand geweest die bepaalde lichaamszones al geruime tijd niet heeft gewassen en ik ben spontaan kotsmisselijk. Tot overmaat van ramp liggen er ook nog 2 schaamharen op de bril en dan is het feest compleet. Ik heb iets tegen haren van anderen, en al helemaal tegen schaamharen en met die vreselijke lucht erbij moet ik echt kokhalzen.

19.01 uur
Met mijn handen verpakt in rubberhandschoenen, keukenschort voorgebonden en zonnebril op (ik ben nog niet vergeten dat ik vorig jaar bij een schoonmaakbeurt van de wc een druppel chloor in mijn oog kreeg en na een bezoek aan de oogchirurg een week lang niets kon zien met mijn rechteroog) giet ik een hele fles chloor in het toilet. Ik spuit de luchtverfrisser leeg. Ik gooi de toiletrol weg. Ik pak Dettol en ga de wc-bril te lijf. Ik boen de vloer. Ik poets de kraan en het fonteintje. Ik zou een goeie crimineel zijn, want er blijft geen spoortje DNA over en ik neem me heilig voor, ALS ze volgende week weer meekomt, te zeggen dat het water is afgesloten en dat een toiletbezoek helaas niet mogelijk is. Bah!

19.30 uur
Gelukkig heb ik ook het eten nog op tijd af kunnen krijgen en eindelijk is het dan zover: het evenement waar ik al een heel jaar op wacht: de wedstrijd van Jaap Stam! Ik bel manlief nog even snel op en zeg dat ik vanaf nu in opperste concentratie verkeer en dat hij het dus niet in zijn hoofd moet halen om me te storen door: te bellen, te smsen, naar huis te komen of op een andere manier enige vorm van contact met me proberen te zoeken. Snel zet ik nog de hd-recorder aan, want ik wil dit natuurlijk nog 100 keer terugzien. Het begint direct spetterend met Jaap die wijze woorden zegt en ik sms, tegen mijn eigen regels in, manlief om te melden dat wij onze toekomstige waakhond op Aruba Jaap zullen noemen als eerbetoon. Een waakhond is tenslotte een goede verdediger, net als Jaap, dus het is een meer dan logische keuze.

19.40 uur
Harry Vermeegen loopt met Jaap in de C1000. En daar blijkt dan eindelijk, na al die tijd, de eerste reden waarom ik die klik heb met Jaap. Want Jaap is gek op toetjes, net als ik! En Jaap doet de onsterfelijke uitspraak: “Ja, geen dag zonder toetje!” en daarmee is Jaap nu voor mij voor eeuwig vastgebeiteld op zijn voetstuk! Ik ben meer dan gek op toetjes, ik pleit al jaren voor een restaurant waar ze alleen toetjes verkopen en nu blijkt Jaap er net zo gek op te zijn als ik! Ik hou van Jaap! Jaap en Harry gaan naar de kassa, en daar komt alweer de volgende verklaring voor de klik: Jaap spaart ook zegeltjes! Net als ik! Zie je wel! Daar komt het door! Jaap en ik sparen allebei zegeltjes! Wat hou ik van die man!

19.45 uur
Grumph. Het is natuurlijk wel SBS6, dus daar is de eerste reclame. Blergh!

19.50 uur
We gaan weer verder. Harry en Jaap gaan naar het huis van Jaap. Jaap heeft 3 honden, 2 paarden, 2 pony’s, 2 konijnen, 4 schapen en 4 kinderen. En een enorm groot huis met een enorme lap grond eromheen. Ik wil ook bij Jaap wonen natuurlijk. En ik wil ook 3 honden, 2 paarden, 2 pony’s, 2 konijnen, 4 schapen, maar ik settle ook wel voor 1 kind. 4 is wel een beetje veel.

20.00 uur
Het is weer reclame. Hmmm.

20.05 uur
We blikken terug op Euro 2000. De botsing tussen Jaap en Koller, waarbij Jaap een enorme jaap in zijn wenkbrauw oploopt. Het staat mij bij als de dag van gister. De koelbloedigheid, het onverschrokken gezicht. Zonder een krimp te vertrekken laat Jaap aan de zijlijn zijn wenkbrauw hechten, zonder verdoving! Liters bloed vloeien maar Jaap vertrekt geen spier. Dat was het moment waarop Jaap officieel heilig werd verklaard door mij. Alle andere sporters die sindsdien live op tv gehecht zijn, zijn door mij tot mietjes verklaard wegens zure, van pijn vertrokken gezichten en een hoop gekerm. Jaap is mijn held.

20.15 uur
Het is weer reclame. Ik háát SBS6!

20.20 uur
Dick Jol mag ook wat zeggen, en Frank de Boer, en Wim Jonk en Patrick Kluivert, en Edgar Davids en Clarence Seedorf ook. Ondertussen kun je smsen om een gesigneerd shirt van Jaap te winnen (hoef ik niet, ik heb al 2 gesigneerde foto’s, een jubileummunt, een cd met interview, een wedstrijdshirt, het afscheidsboek EN zijn biografie) en ondertussen begint het in Zwolle behoorlijk hard te regenen.

20.35 uur
Het is gvd wéér reclame! Ieder kwartier gewoon! Kut-SBS6! Ik neem me heilig voor ze hierover morgen te mailen. Ik begrijp dat de boel daar in Zwolle betaald moet worden, maar dit gaat echt nergens over.

20.40 uur
We zijn weer begonnen en het regent nog harder in Zwolle. Het is 1-0 voor het sterrenteam van Guus Hiddink. De commentator maakt een flauwe grap dat het echt Jaap-Stam-weer is, ik kan er niet om lachen en dan ineens gaat het beeld op ZWART! Niet zomaar zwart, maar echt schoensmeerzwart! Ik raak in paniek, ren naar de computer, zoek het nummer van SBS6 op, bel het, krijg een antwoordapparaat, ren weer terug naar de tv, nog steeds zwart beeld en ik slaak 100 woeste kreten per seconde uit.

20.43 uur
Zonder aankondiging, zonder commentaar begint daar ineens Wegmisbruikers! Wtf? Ik kijk hier al een jaar naar uit en nu zenden ze Wegmisbruikers uit? Ik word nog bozer en loop driftig heen en weer en bedenk me of het nu nog mogelijk is naar Zwolle te rijden binnen een uur en voor de uitgang van het stadion te gaan hangen om Jaap tegen te komen. Dat gaat natuurlijk niet en wanhopig ga ik maar internetten. Donkere wolken pakken zich samen boven mijn hoofd.

21.10 uur
Ineens hoor ik dat we weer op het veld zijn en wordt er een korte opname uitgezonden van de minuten die ik heb gemist. Het regent, nee, het giet! Het water blijft liggen, de bal rolt niet meer, spelers blijven hangen in het gras en glijden uit en dan begint het ook nog vreselijk te onweren. Ik kan het schudden. En Jaap ook. En die 20 bekende voetbalvrienden van Jaap en 11.000 mensen in het stadion ook. Er volgt een interview met Dick Jol over de bliksem, een interview met Guus Hiddink over het Jaap-Stam-weer (Jeeezus! Ik associeer Jaap met blijheid, niet met donder en bliksem en bommen en granaten!) en een interview met Jaap. Jaap hoopt dat de wedstrijd nog afgemaakt kan worden en vertelt dat hij in het vijfde van V.V. Hoonhorst gaat spelen. Ha! Dat geeft de burger moed! Ik ga gewoon iedere week naar die wedstrijden toe! Kan ik Jaap toch nog in het echt ontmoeten! Waar ligt Hoonhorst eigenlijk?

21.30 uur
Het is alweeeeeeeeer reclame. Pfffff en grote grumph.

21.35 uur
Ik moet huilen. Guus Meeuwis (waar ik ook al zo van hou) is ook fan van Jaap en heeft “Tranen gelachen” omgebouwd voor Jaap. Hij zingt: “Hij heeft titels gewonnen, met bekers gestaan en tenslotte, tevreden, het boek dichtgedaan…”. Ik kan er niets aan doen, de tranen rollen over mijn wangen (het is iets onverklaarbaars, er zijn maar weinig liedjes van Guus waar ik niet van moet huilen, het is altijd hetzelfde gesnik en gejank, maar dit nummer spant de kroon.). Gelukkig ben ik alleen met Guus en Jaap en kan ik zonder schaamte in mijn eentje keihard snikken. Oh Jaap, oh Guus, oh wat een avond.. Was ik maar in Zwolle.

21.39 uur
Het is weer reclame. Mijn mascara zit nog op mijn wangen van het janken en het is verdomme alweer reclame! Dat is toch niet normaal! Een beetje reclame kan ik wel verdragen, maar meer reclame dan programma is echt te gek. Zet gewoon een cameraman op Jaap en zendt die beelden uit, dan ben ik perfect gelukkig.

21.45 uur
De wedstrijd begint weer en we beginnen direct met de tweede helft. Lekker, heerlijk, genieten! Jaap rent er lustig op los, schopt enthousiast tegen mannen en ook nog tegen de bal en geeft geen centimeter van het veld prijs. Ik klap en gil en supporter tot ik een ons weeg.

22.35 uur
De wedstrijd is geëindigd in 3-3 en Jaap spreekt een dankwoord uit. Jaaps stem slaat over en bij mij gaan de sluizen direct open. Tranen met tuiten. Hier is geen tissue tegen bestand. Jaap doet na zijn dankwoord ook nog een ererondje met vrouw en de 4 kinderen en ik blijf janken. Jaap wordt gejonast door Guus Hiddink en het sterrenteam en ik jank gewoon verder. Snik, snik, boehoe, boehoe!

22.40 uur
Reclame. Pfffff… Gelukkig! Heb ik even tijd om mijn ogen te drogen en mijn neus te snuiten.

22.45 uur
Nog een klein interview met Jaap en shots van de kleedkamer. Jaap krijgt een Breitling horloge van de jongens en ik ben nu helemaal om, want ik heb ook een Breitling en dus is de cirkel nu rond. Jaap en ik horen bij elkaar. Wij zijn een team. Manlief en ik moeten een pied-a-terre in Hoonhorst kopen, waar dat dan ook ligt, want ik wil met Jaap thee drinken en de konijnen voeren.

22.50 uur
Het is toch werkelijk niet te geloven zeg. Weeeeeer stromen de tranen over mijn wangen, want SBS6 herhaalt aan het eind nog even de ode van Guus Meeuwis aan Jaap. Hoe kan het toch dat ik zo kan genieten en tegelijkertijd zo vreselijk verdrietig kan zijn? Ik ben een emotionele debiel. Er moet geestelijk iets niet met mij in orde zijn. Als ik het had, zou ik er een miljoen om durven verwedden dat ik de enige op heel de wereld ben die vanavond zo veel gejankt heeft om Jaap Stam. Ik moet een borrel. Dit kan ik zonder alcohol echt niet aan.

23.30 uur
Bijzonder vroeg, maar die ene borrel is er in gehakt en ik ben uitgeput van alle emoties van de dag, dus ik besluit naar bed te gaan. Voordat ik in slaap val, zing ik nog even het lied dat de Manchester United supporters voor Jaap hebben gemaakt en neem me heilig voor vannacht een potje te gaan voetballen met Jaap en volgende week af te reizen naar Hoonhorst.
Yip Jaap Stam is a big Dutch man
Get past him if you fucking can
Try a little trick and he’ll make you look a dick
Yip Yap Jaap Stam!